Yaşam, varış yeri belli ancak varış zamanı ve şartları belli olmayan bir yolculuktur. İnsanlar doğduklarında yeri, şartları ve rotası belli olmayan bu yolculuğun içinde bulur kendini. Yeri ve zamanı başkaları tarafından belirlenen bu yolculukta onların tek belirleyebilecekleri şey şartların iyileştirilmesidir. Yolculuğa destek olacak, güç katacak, düştüğünde kaldıracak kişiler ile devam edebilmek insanların yapabilecekleri en güzel şey olacaktır bu yolculukta. Bununla ilgili aşağıdaki bilimsel tespiti ile benzetmeyi çok beğeniyorum ve sizlerle paylaşmak istiyorum. Okyanuslarda inceleme yapan bilim adamları göçmen kuşların okyanusun ortasından bir yere geldiğinde çığlık atarak kendilerini denize bırakıp intihar ettiklerini görmüşler. Bu tespite bir çok balıkçı da şahit olmuş. Bu garipliğe bir anlam veremedikleri için araştırmışlar. Sonunda kuşların intihar ettikleri yerde eskiden bir ada olduğunu, adanın depremler ve suların kabarması nedeniyle suyun altında kaldığını tespit etmişler.  Göçmen kuşlar uzun yolculuklarında bu adaya güvenip yola çıkıyor, ada olmayınca sonraki dinlenme yerlerine ulaşamayacaklarını bildiklerinden kendilerini suya bırakmak zorunda kalıyorlarmış. Evet sevgili dostlar şimdi biraz düşünelim. Şu uzun ve meşakkatli yaşam yolunda sizin bir adanız yada adalarınız oldu mu? Yorulduğunuzda dinleneceğiniz, sıkıldığınızda gidip rahatlayacağınız, dinlenip, şevk ve enerji alarak kalan yolunuza daha rahat devam edeceğiniz kaç tane adanız var? Şöyle gözlerinizi kapatıp, her şeyle ilişkiniz kesip düşünün. Size gelen,sizin gittiğiniz, sizi bulan yada sizin bulduğunuz kaç tane gerçek dost yarattınız bu güne kadar? Gidip de bulamadığınızda, bekleyip de gelmediğinde başınızı döndürecek, sizi çok üzecek hayatınızı karartacak kadar üzecek dostlarınız var mı? Bu tür dostlar kazanmak için neler yapıyorsunuz? Bu tür dostlarınız sizin için neler yapabilirler? Değerli okurlarım. Hayat güzel. Ancak yalnız başımıza değil. Gerçek dostlar ile güzel. Hayatımızı gerçek dostlar güzelleştirir, bizde dostlarımızın hayatlarını güzelleştiririz. Aşık Veysel’in dediği gibi “Dost dost diye nicesine sarıldım. Benim sadık yarim kara topraktır. Beyhude dolandım, boşa yoruldum, Benim sadık yarim kara topraktır.” Diye düşünüyorsak kendimizi bir kontrol etmeli, nerede yanlış yaptığımızı araştırmalıyız. Hepinize gerçek dostların olduğu, onlardan nefes ve enerji alarak mutlu bir yaşam sürdürdüğünüz günler dileklerimle iyi haftalar.