Yeni bir eğitim ve öğretim yılı başlıyor. Milli eğitim uygulamalarından herkes şikayetçi. Gerçekten de durum vahim. Sürekli sistem değişiklikleri, sürekli yeni arayışlar veliyi, öğrenciyi ve öğretmenleri nasıl hareket edeceğini bilemez hale getirdi. Okullar büyüdü, kitaplar verildi, sınıflar azaltıldı, öğretmenlerin ekonomik şartları iyileştirildi ancak eğitim ve öğretim kalitesi bir türlü yükseltilemedi. Hatta öğretimi ağırlık verilerek eğitim konusunda çok geri daha da geri gidildi diyebiliriz. En büyük sorun ülke ihtiyacını gözetmeden plansız öğrenci yetiştirme. Öyle ki iş veren veya ihtiyaç sahipleri yetişmiş kalifiye elaman bulamamdan şikayetçi gençler iş bulamamaktan. Milli eğitimin temel politikası işsiz lise ve üniversite mezunları yetiştirmek olmamalı. Ülke şartlarının ihtiyacı olan eğitimi almış gençlerin yetiştirilmesi şart. Bu hem ülkemiz geleceği için hem de ülke ekonomisi için büyük bir zorunluluk. Peki bunun için ne yapılmalı? Bu sorunun cevabı çok basit ve konun tüm tarafları biliyor, bilmeli. Meslek liselerinde mesleğini iyi öğrenmiş gençlerin yetiştirilmesi birinci öncelik olmalı Bunu nasıl yapmalıyız? Bir kere meslek liseleri teşvik edilmeli bu okullara şimdi olduğu gibi hiçbir okulu kazanamayan öğrenciler değil  daha zeki öğrenciler alınmalı eğitilmeli. Üniversitelerin tüm mühendislik ve teknik bölümlerinde meslek liselerine %10 -20 gibi kontenjan zorunluluğu getirilerek bu okullar teşvik edilebilir. Böylece üniversitede bu bölümlerde öğrenim görenlerinde alt yapısı hazır olur. Ayrıca bu okullardan mezun olup iş hayatına atılanlara işveren bazında teşvikler verilmek suretiyle biraz daha fazla ücret verilmesi sağlanabilir. İkinci konu meslek liselerindeki mevcut iki gün okul üç gün iş yeri uygulamasından derhal vaz geçilmeli öğrenciler öğrenimlerini uygun atölyeler ortamında yapmalı. Zira fabrika çalışmaları ücret dışında öğrenciye çok bir faydası olamadığı aşikar. Böyle olunca daha fazla ders görme imkanı sağlanabilir. Diğer bir konu meslek liselerindeki meslek konuları yerel üreticilerin ihtiyacına göre belirlenmeli, sanayiciler ile sürekli diyalog halinde çalışılmalı ve burs, iş garantisi uygulamaları ile sistem desteklenmeli, teşvik edilmeli. Sanayicimiz durumun farkında ve organize sanayi bölgelerinde meslek liseleri açmak suretiyle katkıda bulunma, ihtiyaçlarını karşılama çabası içinde. Ancak bunun milli eğitim politikası olması, devletin bizzat uygulaması gerekmekte. Unutmayalım şu anda fabrikalarımızın yetişmiş teknik ara eleman ihtiyacı 80-90 yıllarda meslek liselerinden  iyi eğitim almış kişilerce sağlanmakta. O yıllarda meslek liseleri sınavla öğrenci almaktaydı, günümüzde ise öğrenci bulma çabaları içindeler. Benzer durum ticaret meslek liseleri içinde geçerli. Bu konuda da ara eleman ihtiyacı had safhada. Değerli dostlar birçok kişiyi üniversite mezunu yapmak bence çözüm değil, çözümsüzlüğe, sıkıntılara ve huzursuzluklara giden bir yol. Toplum ihtiyaçları çok çeşitli ve bu ihtiyaçlarını karşılayacak yetişmiş kişilere ihtiyaç her zaman var. Bizi yöneteler de tüm bu aksaklıkların farkında. Yada farkında olmak zorunda. Zira geçen her gün kayıp… Hepinize iyi haftalar…