Kıymetli okurlarımız hepinize hayırlı, bereketli ve manevi ikliminden istifade ettiğimiz bir Ramazan ayı dileyerek sözlerime başlamak istiyorum. Ramazan ayları ibadetlerle dolu bir ay olması yanı sıra, sosyal ve kültürel olarak dolu dolu geçirilen bir ay olarak da ön plana çıkmaktadır. Her ne kadar kovid-19 pandemisi sebebiyle 2 yıldır sokaklarda bu mani sesleri duyulmasa da sizlere yüzlerce yıllık bir geleneği anlatmayı isterim. Kütahya Ramazan Manisi; Küpecik, küpecik, yağdan baldan küpecik. Yağ olmazsa bal olsun. Ev sahibi sağ olsun. Ev sahibi, evde misin? Evde değil, dağda mısın? Dağda yılan kışlasın. Allah çocuğunuzu bağışlasın. Dişi dişi sıçan dişi, vermezseniz çalarım taşı. Ambar altında tazıyım, molla beyin kızıyım. Çağırın gelin Ahmet Paşa'yı, gelin edelim Ayşa'yı. Enarından benarından, baklavanın kenarından. Altı okka pekmez, sepetim yerden kalkmaz. Al yanaklı yenge, merdivenden in de gel in de gel. Bizim sarı 25'liği al da gel al da gel. Ulu Cami'nin minaresi 99 penceresi. Anam Arap canım Arap, yandı pilav tenceresi. Kapı altında tırtıl, 25 ver de kurtul, kapı altında tırtıl 25 ver de kurtul. Bu mani çocukların Ramazan aylarında komşularının kapısını çaldıkları, kendilerine harçlık veya şeker, çikolata verilerek çocukların sevindirildiği bir sosyal bütünleşme vesilesidir. Sosyal ve kültürel değerlerimizin unutulmaya yüz tuttuğu günümüzde Ramazan manilerini hatırlamak ve hatırlatmak üzerimize düşen vazifelerden birisidir. Dünya ve Türkiye gündeminden, ekonomi ve hastalık gündeminden çok fazla ayrılamayanlara hatırlatabilmek ve az da olsa tebessüm ettirebilmek ümidiyle. Sağlıkla ve sağlıcakla kalın.