Yüzüme vuran sabah güneşi eşliğinde.

Seyrediyorum yalnızlığa batan gemileri.

Yükselen güneşi ardına alıp doğan bu yeni umutları,

Ve uçsuz bucaksız bu sessiz denizdeki derin maviliği.

Eski bir apartman katında,

Belki bir çocuk parkında,

Veyahut da bir halk kütüphanesinde,

Arıyorum denizdeki maviliğin sırrını.

Buram buram yalnızlık kokuyor bu diyarlar,

Büyük umutlara yelken açan sahte seferler,

Ve bak yeni bir gemi daha battı yalnızlığa,

Masmavi denizin sessiz sularındaki karanlığa…

Her şeye rağmen ümitsizliğe yer yok  heybemde.

Gönlümün zenginliği  yer  bulacak evrende .

Gözlerimle oyacağım  kötülüklerin altını,

Sürura  dümen kıracak  bu geminin kaptanı.

                                                        Furkan FİDAN

                              Kütahya Sosyal Bilimler Lisesi Öğrencisi